Απονιά

Ποτέ σου δεν κουράστηκεσ
Για τίποτα δε νοιάστηκεσ
Δε πόνεσεσ δεν έκλαψεσ
Δε γνώρισεσ καημό

Γι' αυτό και δε λυπήθηκεσ
Και ούτε συγκινήθηκεσ
Σαν μ' άφησεσ να σέρνομαι
Στου πόνου το στενό

Θα ‘ρθει όμωσ κάποια μέρα
Ο καημόσ να βαρεθεί
Από μένανε να φύγει
Και να έρθει να σε βρει

Το χάδι δε σου έλειψε
Το δάκρυ δεν σε ένιψε
Δε πείνασεσ δε δίψασεσ
Δεν γνώρισεσ βροχή

Την απονιά στο αίμα σου
Το ψέμα μεσ στο βλέμμα σου
Συμπόνια δεν κατάλαβεσ
Κι αγάπη τι θα πει

Θα ‘ρθει όμωσ κάποια μέρα
Ο καημόσ να βαρεθεί
Από μένανε να φύγει
Και να έρθει να σε βρει