Για τη ζωή

Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεισ σοβαρά
Όπωσ να πούμε κάνει ο σκίουροσ
Δίχωσ απ’ όξω ή από πέρα να προσμένει τίποτα
Δε θα 'χεισ άλλο πάρεξ μοναχά να ζεισ.

Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεισ σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που έτσι να πούμε ακουμπισμένοσ σ’ έναν τοίχο
Με τα χέρια σου δεμένα
Ή μέσα στ’ αργαστήρι
Με λευκή μπλούζα και μαύρα ματογυάλια
Θε να πεθάνεισ για να ζήσουνε οι άνθρωποι
Οι άνθρωποι που ποτέ δε θα 'χεισ δει το πρόσωπό τουσ
Και θα πεθάνεισ ξέροντασ καλά
Πωσ τίποτα πιο ωραίο τίποτα πιο αληθινό απ’ τη ζωή δεν είναι

Πρέπει να τηνε πάρεισ σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που θα φυτεύεισ σαν να πούμε ελιέσ ακόμα στα εβδομήντα σου
Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σου
Μα έτσι γιατί το θάνατο δε θα τονε πιστεύεισ
Όσο κι αν φοβάσαι
Μα έτσι γιατί η ζωή θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά