Durma
Kırık kalpler yan yana gelse son defa
Doyasıya anlatsam sana kendi derdimi
Durupta dinlesen bir of çekmeden usulca
Yanıp da kül olmadan bize kavuşsak
Sen yokken hep karanlık bir alemde yaşarım
Kendini tekrar eden dipsiz bir kuyu
Sonsuzluğun içinde yitik bir çocuk gibi
Çığlık... Çığlığa
Başa sarmak istemem yaşanan bed anları
Tek başına alemi hissetmen gerek
Gerçeği öğrenmenin acı bir tarafı var
Kendin olmak zorundasın
Durmaa... Durama. Durama..
Devam et!