Οι αγάπες
Θα 'ρθουν όλεσ μια μέρα και γύρω μου
Θα καθίσουν βαθιά λυπημένεσ
Φοβισμένα σπουργίτια τα μάτια τουσ
Θα πετούνε στην κάμαρα μέσα
Ωχρά χέρια θα σβήνουν στο σύθαμπο
Και θανάσιμα χείλη θα τρέμουν
Αδελφέ θα μου πουν δέντρα φεύγουνε
Μεσ στη θύελλα και πια δεν μπορούμε
Δεν ορίζουμε πια το ταξίδι μασ
Ένα θάνατο πάρε και δώσε
Εμείσ κοίτα στα πόδια σου αφήνουμε
Συναγμένο από χρόνια το δάκρυ
Τα χρυσά πού 'ναι τώρα φθινόπωρα
Πού τα θεία καλοκαίρια στα δάση
Πού οι νυχτιέσ με τον άπειρον έναστρο
Ουρανό τα τραγούδια στο κύμα
Όταν πίσω και πέρα μακραίνανε
Πού να επήγαν χωριά πολιτείεσ
Πού οι νυχτιέσ με τον άπειρον έναστρο
Ουρανό τα τραγούδια στο κύμα
Οι θεοί μασ εγέλασαν οι άνθρωποι
Κι ήρθαμε όλεσ απόψε κοντά σου
Γιατί πια την ελπίδα δεν άξιζε
Το σκληρό μασ αβέβαιο ταξίδι
Σα φιλί σαν εκείνα που αλλάζαμε
Ένα θάνατο ένα θάνατο πάρε και δώσε
Θα τελειώσουν επάνω μου γέρνοντασ
Θ' απομείνουν βουβέσ μυροφόρεσ
Ολοένα στην ήσυχη κάμαρα
Θα βραδιάζει και μήτε θα βλέπω
Τα μεγάλα σαν έκπληκτα μάτια τουσ
Που γεμίζανε φωσ τη ζωή μου
Τα χρυσά πού 'ναι τώρα φθινόπωρα
Πού τα θεία καλοκαίρια στα δάση
Πού οι νυχτιέσ με τον άπειρον έναστρο
Ουρανό τα τραγούδια στο κύμα
Όταν πίσω και πέρα μακραίνανε
Πού να επήγαν χωριά πολιτείεσ
Πού οι νυχτιέσ με τον άπειρον έναστρο
Ουρανό τα τραγούδια στο κύμα
Τα χρυσά πού 'ναι τώρα φθινόπωρα
Πού τα θεία καλοκαίρια στα δάση
Πού οι νυχτιέσ με τον άπειρον έναστρο
Ουρανό τα τραγούδια στο κύμα