พลัดคู่
พลัดพรากไกลคู่
พี่อยู่เดียวกลุ้มอุรา
ประหนึ่งชีวา
ให้จาบัลย์
ช้ำอื่นหมื่นแสน
ไม่แม้นระกำช้ำนั่น
เจ็บระบมเหมือนคมเคียวฟัน
เจ็บเจียนตายโถยังรำพัน
เรียกแต่จอมขวัญ
โปรดหันมาหา
พี่อาดูร
โถคุณจากลา
โอ้เราคล้ายคนเจ้าน้ำตา
ความหลังที่ผ่านมา
พี่ลืมไม่ได้
ตรงนั้นที่พี่เคยหอม
ตรงนั้นดมดอมลูบไล้
ตรงนั้นเจ้าทำให้หวั่นไหว
แต่เจ้าลาร้างไปใจเศร้า
ยิ่งดึกยิ่งดืนทุกคืน
เหงา
ห่วงแต่นงเยาว์
ขวัญเรียมเอย
ไม่หลับกลับหมองพี่ครองเศร้า
แม้เงาไม่ผ่านเลย
โอ้ว่าปาก
หนอปาก
เคยบอกรักมากไม่จากเลย
แต่กลับเฉยเมยดั่งเจตนา
โอ้ว่าใจหนอใจ
มันช้ำมันชอกจนระอา
ทุกวันเต็มตื้น
กลืนน้ำตา
โลกสร้างฉันให้เธอมาฆ่า
แก้วตาคงสาสมใจ
รักเอยเจ้าเลยจากไกล
เจ็บระกำ
ช้ำเท่าไหร่
โหยร่ำไห้เหลือคณานะ
จะกล่าวอำลา
แม้ห่างกานดา
พี่ยอมตาย