บูมเมอแรง

ใจมันจำเธอไม่จาง
ห่างกันไปไม่นาน
นอนละเมอมันทุกวัน
ก็ใจมันต้องการจะเจอ

ฉันจึงต้องวนกลับมา
หมุนมาให้เจอกับเธอ
ตามมาตื้อกันจนเจอ
มาจนกว่าเธอจะให้ใจ

ก็เพราะว่าตัวฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง
ขว้างไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว
ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง
ขว้างไปทุกแห่งก็มาที่เดิม

เธอเป็นคนขว้างไป
อย่างเยื่อใยไม่มี
ก็ยังวนเวียนมาทุกที
คอยจะคลุกคลีตลอด

ถึงเธอนั้นคอยผลักไส
ถึงตัวฉันเองจะไป
แต่ไปไหนไม่เคยไกล
ใจมันก็ลอยมาหาเธอ

ก็เพราะว่าตัวฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว (ขว้างไปยิ่งกลับมาเร็ว)
ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปทุกแห่งก็มาที่เดิม
ฮู้ว

ถึงเธอนั้นคอยผลักไส (ดาดาดาดัด)
ถึงตัวฉันเองจะไป (ดาดาดาดัด)
แต่ไปไหนไม่เคยไกล (ฮ้า)
ใจมันก็ลอยมาหาเธอ

ก็เพราะว่าตัวเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว (ขว้างไปยิ่งกลับมาเร็ว)
ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปทุกแห่งก็มาที่เดิม

เพราะว่าตัวฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว (ขว้างไปยิ่งกลับมาเร็ว)
ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปทุกแห่งก็มาที่เดิม

ก็เพราะว่าตัวฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว (ขว้างไปยิ่งกลับมาเร็ว)
ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)
ขว้างไปทุกแห่ง ก็มาที่เดิม