แรมพิศวาส
PAYONG MOOKDA
เห็นเดือนรูปเคียวเกี่ยวกิ่งฟ้า
เมฆน้อยลอยมานภาสลัวมัวเกลื่อน
ดวงดาววาวแวมข้างแรมลับเลือน
แรมเอยแรมเดือนเหมือนเรารักแรมร้างไกล
ฉันคงมีกรรมติดตามย้อน
อกเอ๋ยอาวรณ์รักมาแรมรอนไปได้
จะรอจะคอยไปอีกเท่าไร
ดินฟ้าจะช่วยให้โชคที่ร้ายกลับดี
เด่นเดือนเลือนแรมครบเดือนก็แจ่มงามหนัก
หมุนเวียนตามจักรราศี
แต่ความรักฉันแรมเลือนแรมเดือนแรมปี
โถป่านฉะนี้ยังไม่กลับมาหา
แม้เดือนแรมมองไม่ผ่องศรี
ดาวน้อยยังมีรวีแทนที่ในหล้า
แต่อกเราหักด้วยแรมรักลา
จะเห็นใจใครมาช่วยรักษาเล่าเอย
แม้เดือนแรมมองไม่ผ่องศรี
ดาวน้อยยังมีรวีแทนที่ในหล้า
แต่อกเราหักด้วยแรมรักลา
จะเห็นใจใครมาช่วยรักษาเล่าเอย