Παγίδα

Ήτανε μικρός ο κόσμος
Για να τον πάρει αγκαλιά
Ήταν στενός ο δρόμος
Που παίζαν τα παιδιά

Στη γειτονιά καμάρι
Στην κάμαρά του παγωνιά
Είχε στο στόμα το φιλί
Και μες στο αίμα την πληγή
Μέρα του πήραν του φιλί
Νύχτα του δώσαν την πληγή

Άδειασε ο κόσμος όλος
Τον πήρε η νύχτα αγκαλιά
Και στη γωνιά του δρόμου
Κλάψανε τα παιδιά