Κι εγώ στη γωνιά

Εσύ καθόσουν απέναντί του εκεί
Σαν να σκεφτόσουν χαμένη κυριακή
Ώσπου τα μάτια βρέθηκαν ξαφνικά
Ώσπου τα χείλη παίξανε νευρικά

Κι εγώ στη γωνιά
Δίχωσ λέξη καμιά
Μπορούσα να βλέπω τα πάντα
Ήτανε χτεσ
Ήτανε αυτόσ
Ήσουν εκείνη
Ήταν το τέλοσ μιασ ζωή
Που τρεμοσβήνει

Εσύ γελούσεσ σαν να'σαστε γνωστοί
Κι είχεσ ξεχάσει αν ήμουνα πιο κει
Κάτι του είπεσ κάτι είπε και μετά
Τα δυο σασ χέρια σφίξανε δυνατά

Αργά το βράδυ σαν τέλειωσαν αυτά
Μ'ένα φιλί σου ψυχρό στα πεταχτά
Ρώτησεσ δήθεν αν πέρασα καλά
Για να αποφύγεισ να πούμε πιο πολλά

Κι εγώ που δεν είχα κουράγιο να πιαστώ
Πολύ όμορφα σου είπα σ'ευχαριστώ