Φτωχή καρδιά πως δε λυγίζεις

Από τον πόνο στην δυστυχία
Και από την ορφάνια στον σπαραγμό
Ποτέ δε γλύκαναν τα δυο μου χείλη
Και από τα βάσανα δεν μπόρεσα να βγω

Μανούλασ δάκρυ δεν έχει στάξει
Μεσ το χλομό μου το πρόσωπο
Κι όλοι στο δρόμο μου γυρνούν τισ πλάτεσ
Στον κόσμο τούτο τον διπρόσωπο

Φτωχή καρδιά μου πωσ δεν λυγίζεισ
Μέσα στην άγρια την συμφορά
Ποτέ δε σου δειξαν λίγη συμπόνια
Ποτέ δε γνώρισεσ λίγη χαρά