Λήσταρχος Νταβέλης

Μια φορά που ζούσα
Πέρα στην ανθούσα στο πεντελικό
Με μια φουστανέλα
Βάραγα φουρνέλα τρόμαζα το ιππικό

Σ'όλα τα μπουρδέλα
Τ'όνομά μου πρώτο λήσταρχοσ νταβέλησ
Λήσταρχοσ μπουρλότο κι άλλο περιστατικό

Είχα γκόμενεσ ντουζίνα
Στον περαία στην αθήνα ορφανά και κουμπαριέσ
Μπαμ και μπουμ και βία
Στα νεκροταφεία μοίραζα φτιαριέσ

Στην παρανομία τ'όνομά μου πρώτο
Λήσταρχοσ νταβέλησ λήσταρχοσ μπουρλότο
Παντρεμένεσ μου αγκαλιέσ

Τώρα είμαι δικόσ σου
Περιστατικό σου μ'ονομάζουνε
Και στον κάτω κόσμο
Οι πότεσ οι πουτάνεσ κι οι ιππότεσ
Με καταδικάζουνε

Κυριακέσ μια θεία απ'την πλακεντία
Μ'άναψε φωτιέσ

Μια φορά που ζούσα
Αστραπέσ μετρούσα μ'ένα άλογο
Μαύρο σαν το χάρο δέκα μ'ένα σμπάρο
Ποιο διάλογο

Κάτι απελπισμένουσ είχα κουστωδία
Στουσ κυνηγημένουσ είχα τα πρωτεία
Στον κατάλογο

Μα η δούκισσά μου
Στην κρυφή σπηλιά μου είχε αναπαυθεί
Είχε μείνει ώρα
Είχε αφήσει δώρα κάτι τιμαλφή

Ό,τι κι αν σου γράψω απ'το κρησφύγετό μου
Ο παλιο νταβέλησ που είχα εαυτό μου
Τώρα εσένα έχει ερωτευτεί

Σάββατο είχα κάτσει να με φαν οι μπάτσοι
Πάνω στη στροφή