Yüzü Kara
Adem Oslu
kazanamadın bile kaybettiklerimi
görün affetiklerimi
görücem bir gün sizi
benden daha beter o bitikliklerini
dünyanıza ben dolucam
kuşatıcam her yerini
ben yaptım ben yıktım
pert olmuş dert etmem dediğim
boş verdim efendiliği
huzurla mesafeliyim
düşerken daha deliyim
ben o kör kurşunun hep isabetiyim
içerime akar akar içerime
üzerime basar basar üzerime
kederin yüzü kara
ciğerime akar akar ciğerime
çiçeğime basar basar çiçeğime
kaderin yüzü kara
bulucam bir gün öyle ya da böyle
yerde ya da gökte
huzur ya da öfke
kırılmadan direncimiz dik duracak gövde
bi tarafım çölde
gecelerin soğuğuna alışkınım bölme
bi tarafım çölde
ateşlere yürüyorum etme bana gölge
güvenmeye tövbe
dostluklar insanlar eski bir gömlek
gelde buna sövme
alışınca bırakmıyo kötülüğü görmek