Σερενάτα χωρίς φεγγάρι

Βραδιά βαριά σκοτεινή
Χωρίσ ένα αστέρι δειλό
Στο βουβό ουρανό
Να φανεί

Το φωσ του αχνού φεγγαριού
Δε φέγγει απόψε στη γη
Να γλυκάνει η πληγή
Του καημού

Κι εγώ μοναχή τραγουδώ
Κι η φωνή μου θα βγει σαν κραυγή
Στησ νυχτιάσ τη σιγή
Να ξυπνήσει όλη η γη

Δεν μπορώ χωρίσ να μ' ακούν
Δεν μπορώ δίχωσ να μ' αγαπούν
Τίποτα χαρωπό
Να σασ πω