Όταν γελάσεις τρυφερά

Ίδιοσ θεόσ μου φαίνεται αυτόσ απέναντί σου
Που σε προσέχει όταν εσύ γλυκά του ψιθυρίζεισ
Κι όταν γελάσεισ τρυφερά

Μα εμένα η καρδιά μου σκίζεται μέσα στα στήθια
Και μόλισ σ' αντικρίζω χάνω τότε τη φωνή
Και σβήνεται η λαλιά μου

Κι η γλώσσα μου τσακίζεται
Και το κορμί μου αμέσωσ σιγοπερνάει μια φωτιά

Τα μάτια μου θαμπώνουνε
Βουίζουνε τ' αυτιά μου
Ιδρώνω τρέμω ξαφνικά
Πιο πράσινη από το χόρτο γίνομαι

Κι από τον θάνατο λίγο μοιάζω ν' απέχω
Μα σ' όλα πρέπει να τολμώ
Έτσι φτωχιά που είμαι