Het Nachtcafé Aan Het Eind Van De Straat
Die blonde madam met haar nepjuwelen
De kale portier in zijn Armani-pak
Het kamerlid Jan van het moet allemaal anders
Want hoe kom ik anders op de stoel van de macht
De kip die kakelt met haar jolige borsten
Het boek is niks maar de marketing goed
De man met zijn cursus Geluk Voor Beginners'
En ik die nog steeds niet weet hoe het moet
Herinnerd of vergeten, verheerlijkt of versmaad
Straks komen we elkaar allemaal tegen
In het nachtcafé aan het eind van de straat
De verwilderde vrouw van de baggerkoning
De pretstudent met pijn in zijn kop
Zuster Maria die bidt voor de junkies
En opa met zijn nieuwe vriendin achterop
De broer die zoekt naar de neef van zijn vader
De moeder die haar dochter verkoopt
Zij die nog hopen en zij die al weten
En ik die hier zomaar wat loopt
Herinnerd of vergeten, verheerlijkt of versmaad
Straks komen we elkaar allemaal tegen
In het nachtcafé aan het eind van de straat
De deur gaat langzaam open, Petrus zegt geen nee
Je moet de lange gang door lopen,die spelonk is het café
Daar wordt niet over de toekomst gesproken
Daar kakt windbuil zijn grappen niet meer
Daar valt het masker gescheurd in de wodka
Daar wordt niet gejankt om weleer
Daar wordt Riet op de tafel gehesen
Met haar lied dat knarst als een roestige tang
Het is een vuile troep hier het leven
maar verdomme ja, ik hou er zo van
ja, ik hou er zo van'