Ήτανε κάποιος άνθρωπος (Μαντινάδα)

Ήτανε κάποιοσ άνθρωποσ όπου δεν είχε γνώση
Πετούσε το χρυσόφλουρα και μάζευε το γρόσι

Σύντεκνε δεν κατάλαβα τι θεσ να πεισ μ' ετούτο
Σύντεκνε δεν κατάλαβα τι θεσ να πεισ μ' ετούτο
Πιάσε άμα θεσ τη λύρα σου και πιάνω το λαγούτο

Τέτοιεσ γυναίκεσ σαν κι αυτή τισ παν' στα γόνικά τουσ
Για σκιάχτρα τισ εβάζουνε στ' αμπελοχώραφά τουσ

Άμα σου τη χαρίζανε να την γυρνούσεσ πίσω
Άμα σου τη χαρίζανε να την γυρνούσεσ πίσω
Και μάζεψε τα λόγια σου μη σε καταχερίσω

Κράτα τη χέρα σου κοντή να μη σου τηνε φέρω
Είκοσι σαν ελόγου σου να συγυρίσω ξέρω

Ίντα γυρεύεισ σύντεκνε να πέσουμε σε κάκια
Ίντα γυρεύεισ σύντεκνε να πέσουμε σε κάκια
Δεν είσαι δα μικρό παιδί έχεισ κοτζάμ μουστάκια

Εμέ το λέει η καρδούλα μου κι όπου έχει μάτια βλέπει
Άλλοι αγαπούν με την καρδιά και άλλοι με την τσέπη

Πώσ τον αφήνω πέστε μου να μου γυρίζει τόσα
Πώσ τον αφήνω πέστε μου να μου γυρίζει τόσα
Να τον αρπάξω μού ‘ρχεται να κόψω του τη γλώσσα

Εσύ κατά που φαίνεσαι τέσσερα έχεισ πόδια
Ή εσένα αγοράσανε ή ένα ζευγαρι βόδια