Μιράκολο

Εσείσ που στην πανήγυρη σαν πάτε του θησέα
Βουτάτε όλα τα κόλλυβα κι όλα τα παξιμάδια
Μεγάλη τύχη να 'χετε που ευτυχισμένοι να ‘στε
Κι εσείσ που συμβαδίζετε το δρόμο για το δίκιο

Τι μασ λέγεισ παλικάρι τι χρησμούσ κρατάσ
Για τουσ φίλουσ σου μακάρι να ‘ναι τησ χαράσ

Μακάριοσ ο αφέντησ μου μα πάνω απ' όλα ο πλούτοσ
Από τυφλόσ που ήτανε του βγήκανε τα μάτια
Γλαυκώθηκαν οι κόρεσ του στο θάμβοσ τησ γιατριάσ τουσ
Μεγάλοσ ο ασκληπιόσ και συνεννοημένοσ

Λέγε μου να το βουίξω λέγε να χαρώ
Βρε θα χαρείσ εξ άπαντοσ το θέλεισ δεν το θέλεισ
Στων γιατρών σασ την παιδεία χαίρεστε λαοί
Των θνητών παραμυθία οι ασκληπιοί