Ay
Cengizhan Şimşek
O Akdeniz’in akşamında
Seni gördüm ilk
Kimdir bu kalp?
O gün iki ay mı vardı?
Biri sendin biri gökyüzünde
Bembeyaz bitap
Kucaklaştım
Aştım kendimi, açtım.
Ve somutlaştı
Gördüğüm anlatılmazdı
O güzel yüzün ah
Bugün olsun mu ki?
Beni kendime getiren bir ay
Uzaktan izle,
Kazanmak dimi benim son çarem?
Yine kollarım mı boş çok, matem.
Bi çare etmez bana hiç zaten!
Uzaktan izle,
Kazanmak dimi benim son çarem?
Yine kollarım mı boş çok, matem.
Bi çare etmez bana hiç zaten!
Yorulmadım ben
Sen de keza kollarımda
Çiçek açar incirler
Bu kalp barışmaz hiç onunla
Sordum seni gecelere
Bi cevap mı hiç almadım
Boş sol yanım
Kaldım, korktum
Seni almaya
Farklı biriydin artık
Benim değil ki bu ay
Sanki bir yabancı
Tanıyamıyorum asla