Το τραμ της Βικτώριας

Στην πόλη που σου έμαθε τον κόσμο
Σε βλέπω να επιστρέφεισ κάθε βράδυ
Στουσ δρόμουσ τησ φαντάσματα γυρεύεισ
Σκιέσ που ακροβατούν μεσ στο σκοτάδι
Σκιέσ που ακροβατούν μεσ στο σκοτάδι

Το τραμ τησ φαντασίασ σου περνά
Βικτώρια σίτυ γκάρντεν μαργαρίτα
Σου έμελλε τα χρόνια τα στερνά
Εξόριστοσ να ζήσεισ στην πατρίδα
Σου έμελλε τα χρόνια τα στερνά
Εξόριστοσ να ζήσεισ στην πατρίδα

Τισ μέρεσ που σου έκλεψαν για πάντα
Τισ ζεισ και τισ σοδιάζεισ στα όνειρά σου
Η πόλη υπάρχει μόνο πια για σένα
Κι αυτή την κουβαλάσ μεσ στην καρδιά σου
Κι αυτή την κουβαλάσ μεσ στην καρδιά σου