Apo Mesa Pethamenos

Τον καιρό που μ' αγαπούσεσ με ρωτάσ ένα πρωί
Στην κουβέντα μασ επάνω τ' είναι άραγε η ζωή
Τότε γύρισα και σού 'πα γι' άλλουσ είναι το κρασί
Γι' άλλουσ δόξα γι' άλλουσ πλούτη μα για μένα είσαι εσύ
Γι' άλλουσ δόξα γι' άλλουσ πλούτη μα για μένα είσαι εσύ

Τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάσ
Απορείσ μου λεν ακόμη η δική μου πωσ χτυπά
Μήπωσ τάχα σαν κι εμένα δεν είν' άνθρωποι πολλοί
Από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί
Από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί