Ημέρα Πέμπτη

Η πέμπτη μέρα φώτισε
Τ' άπειρα ζωντανά στη γη
Που η αγάπη του θεού
Γέννησε και δυνάστευε
Βαθιά γαλήνη ευώδιαζε
Κι όμωσ σαν κάτι να 'λειπε
Καθώσ κυλούσε ο ποταμόσ
Έσκυψε πάνω του ο θεόσ
Πήρε νερό στισ χούφτεσ του
Και μοναχά το φίλησε
Και αίμα μύρισε παντού
Κοίταξε αμίλητα ο θεόσ
Κι έφυγε αργά στη δύση