Fotinos Orizontas

Μποροῦμε νὰ πετάξουμε κι ὅμως ἕρπουμε.
Καθορίζουνε πῶς βλέπουμε
γύρω μας καὶ μέσα μας.
Κάποιοι κρατᾶν τὸ βλέμμα μας
στραμμένο στὰ ἐφήμερα.
Δὲν βλέπουμε μακρύτερα ἀπὸ τὸ σήμερα.
Πολλὲς φορὲς δὲν βλέπουμε μακρύτερα ἀπ' τὸ χθές.
Βαυκαλιζόμαστε μέσα σὲ ρηχοὺς λιμένες,
προσπαθοῦμε νὰ χωρέσουμε μέσα σὲ φόρμες ξένες.
Κλειδωμένες οἱ κινήσεις μας στὸν ὁριζόντιο ἄξονα.
Σὰν τοὺς δεσμῶτες τοῦ σπηλαίου τῆς παραβολῆς τοῦ Πλάτωνα,
φεύγουμε τὸ φῶς, γυρνᾶμε στὸ σκοτάδι μας,
στρέφουμε τὸ κεφάλι μας ἀντίθετα,
δὲν ἀντέχουμε στὴ θέα τοῦ φωτεινοῦ ὁρίζοντα!

Στρέφουμε τὸ κεφάλι μας ἀντίθετα,
δὲν ἀντέχουμε στὴ θέα τοῦ φωτεινοῦ ὁρίζοντα!

Ζητᾶμε περισσότερα εἰδικὰ βοηθήματα,
ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ τρέχουμε πιὸ γρήγορα,
ὅταν κυνηγᾶμε τὰ ἀπατηλά μας εἴδωλα.
Βουλιάζουμε στῆς ὕλης τὰ μελανὰ ὕδατα.
Κανεὶς δὲν παραδειγματίστηκε ἀπὸ τὸν Ἀρχιμήδη,
ὅταν κατέστρεφε τὰ σχέδια τῶν μηχανῶν του
θεωρώντας ἀγενῆ καὶ ἄξεστη τὴν τέχνη ἐκείνη,
ποὺ σχετιζότανε μὲ τὴν φθαρτὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου.
Πηγαίνουμε ὅπου μᾶς πηγαίνουνε,
δὲν τὸ καταλαβαίνουμε.
Τὸν κόσμο βλέπουμε,
μέσα ἀπὸ τὰ βρώμικα ὀπτικὰ φίλτρα
ποὺ μᾶς φόρεσαν τέως βάρβαροι,
ποὺ ὅμως τώρα κρατᾶν τὰ σκῆπτρα.
Οἱ ἴδιοι ποὺ μᾶς ἔχουν πείσει, ὅτι ἡ λύση
βρίσκεται στοὺς τεχνητοὺς παραδείσους
ποὺ γιὰ ἐμᾶς ἔχουν χτίσει.
Φτύνουμε τὴν τροφὴ ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς βοηθήσει,
νὰ ὑπερνικήσουμε τὴν τιτανική μας φύση.