Bende Kalmadı Hal
[Verse 1]
Görmek zor mu geleceği
Bu kez gökyüzü karanlık Ayben merkez
Herkes bambaşka döneceğim elbet
Ben de o günlere derdim o günlere
Aşk mı derdim o değil ki
Yalan değil mi dün doğdum ben
Bugün her gün gökyüzünde gülen
Ayben gibi toprak deli kış gibi yel gibi estim
Yeri gelir her yerin oynama vakti
Verilen sözlerimin akdi zaman doldu
Ne kaldı geri bilemem ki
Veremedim aklımı geri alamadım
Gençliğimin o günlerini
Benden geriye kalan tek gerçek zaman geri alamam ki
Kaldı ki ağlamaya doyamadığım
Gülmeye kıyamadığım anmaya dayanamadığım
Günlerin nispetçisi mutsuzum artık
Tak etti ayrılık örtüsü açtım
Kaçtığım her korkulu rüya
Uyanıkken buldu beni tek uyanık
Ben oldum baktım yalnızdım tekrar uyudum
[Nakarat]
Bende kalmadı hal hisler alışkanlık oldu
Mal gibi kaldı insanoğlu
Her derde güler oldu oldum ben de lal
Seyre dal dünya çok güzel
Bu gece yerden ateşler püskürüp aydınlatırken
Gökte kara bulutlardan bir hilal
[Verse 2]
Kapatamadı bir çenesini susamadı
Bir gün evrenin hakimi gibi
Kırmadığı gün olmadı kalbimi adı
Ayben silüetim hayatta
Kara kalemle kara deftere karalanmış
Olsa bile kara kuru yaşa
Kaderin oyunu almadan ölebilirim
Azraili aradım gelmedi daha
Bedelimi para karşılamaz
Bedenimi toprak hak eder ama almaz
Hercai dert olsa bile içim raple doldu
Aykız hiç korkmaz aşık usandırır fazla naz
Ağlamak isterim emrime gözlerim uymaz
Kanım kaynamaz kış ya da yaz
Soğudu bu kalbim artık ısınmaz
Ben değil alaturka bi söz çıkarır
Içindeki gerçeği sen değil
Aslolan her güne bir gülüş atarak
Yürüyebilirsem gerçek sen zul ben
18'ime dair hayallerim kesik sesim kısık biri gelir güler
Biri gider buruk beyinler kurak sense şeytanın gönderdiği
[Nakarat]
Bende kalmadı hal hisler alışkanlık oldu
Mal gibi kaldı insanoğlu
Her derde güler oldu oldum ben de lal
Seyre dal dünya çok güzel
Bu gece yerden ateşler püskürüp aydınlatırken
Gökte kara bulutlardan bir hilal
[Verse 3]
Akmayan bir damla gözyaşım kaldı
Yaşanmamış 22 yaşım ben alışığım
Hasrete aşığım anne gözyaşı kalmaz bende
Birikti dosyalar dolusu pislik
Her dakika sesler yükseldi bu yerde
Çığlık çığlığa koştum ayın doğduğu yere
Ay battı ben doğdum dolunay
Yan yana gelemedik senle ve Ayben yazdı
Ben okudum puslu bi gökyüzü bende karanlık
Ayda yarattık matemi yıldız ayın gözyaşları
Sözlerse benim zulüm eder canıma
Her an denedim mürekkep kanım kağıtsa bedenim
Geçti ve tenimden bile daha derin
Yaralandım ama kanamadı kalbim
Rengine bile küstü denizler
Gözyaşımın gölgesi beni izler
Bu kerizden insanoğlu ne ister ki bilmem
Dünya dönüyor her an bi' sitem
Bir tek canım var onu da veremem