อย่าเสียใจคนเดียว
ยิ้มของเธอคือเหตุที่ทำให้ใจสั่น
ชอบมองมันกว่าสิ่งไหน
ฉันชอบมอง
จึงอยากจะคอยช่วยให้รอยยิ้มไม่หายไป
เห็นแววตาเธอเปลี่ยนไม่เคยคุ้นเลย
ให้ฉันเฉยเมยได้อย่างไร
ฉันชอบเธอ
จึงอยากจะคอยช่วยให้ความเศร้าเธอหายไป
รู้ไหมเธอว่าทุกข์นั้นเบาเมื่อแบ่งให้ใครสักคน
ก็เหมือนที่เธอเคยช่วยให้ฉันยิ้มได้
ก็เหมือนกัน
เหนื่อยมากไหม
ฉันรู้ว่าเธอน่ะเก่งและยังไหว
แต่ขอวันใดที่เธอร้องไห้
อย่าร้องไห้คนเดียว
ไม่บอกฉัน
อยากให้รู้
ว่าฉันจะยืนและอยู่ไม่ไปไหน (ฮา ฮา)
ไม่รู้จะช่วยอะไรเธอได้ (ฮา)
ก็เผื่อไว้
เผื่อเธอต้องการ
ก็ขอให้จับมือฉัน
ขอให้ผ่านอะไรไปด้วยกัน
อย่าเสียใจคนเดียว
รู้ไหมเธอว่าทุกข์นั้นเบาเมื่อแบ่งให้ใครสักคน
ก็เหมือนที่เธอเคยช่วยให้ฉันยิ้มได้
ก็เหมือนกัน
เหนื่อยมากไหม
ฉันรู้ว่าเธอน่ะเก่งและยังไหว (ฮา ฮา)
แต่ขอวันใดที่เธอร้องไห้ (ฮา)
อย่าร้องไห้คนเดียว
ไม่บอกฉัน
อยากให้รู้
ว่าฉันจะยืนและอยู่ไม่ไปไหน (ฮา ฮา)
ไม่รู้จะช่วยอะไรเธอได้ (ฮา)
ก็เผื่อไว้
เผื่อเธอต้องการ
ก็ขอให้จับมือฉัน
ก็ขอให้ผ่านอะไรไปด้วยกัน (ฮา)
อย่าเสียใจคนเดียว