Matroos havenloos [Live In De AB]
Johnny was zeeman zonder haven
Hij had het land aan mens en steen
Hij was een man van weinig gaven
Maar groter hart had er geen een
Hij was het mikpunt van de maten
Ging er iets mis trof hem de blaam
Draaide hij in zijn hut de platen
Van haar die kon zingen zonder naam
Uit volle borst hoewel geen zanger
Zong Johnny tweede stem als bas
Toen hoorde hij op weg naar Tanger
Dat zijn idool gestorven was
Hij werd verlamd door levensvragen
Melde zich ziek met slappe smoes
Hij kon haar stem niet meer verdragen
En liet haar platen in de hoes
De zee had haar magie verloren
Hij staarde landwaarts uur na uur
Zijn ogen zochten naar de toren
Die de nacht verlichten met hun vuur
Zijn onrust kwam pas tot bedaren
Eenmaal aan wal wankel ter been
En na een leven van gevaren
Zocht hij haar graf van steen tot steen
Zo bleef hij zwerven langs de graven
Monotoon en monogaam
Johnny de zeeman zonder haven
Die een zerk zocht zonder naam