Yangınlar

Bak ama taraf olma
Boş yere harap olma
Gönlümün kapıları kitli
Hapis olmuş karakolda

Vay, n'aber, halin keyfin iyi mi?
Yutup yutup bütün gece halis gördün değil mi? (benden)
Yazık o kafana yiğidim
Yeri geldi alamadık abimizden giydik
Küllerimden doğdum ama hani bize pasta?
Bağcılar'dan korsan alıp götür bizi Mars'a
Kalmadı gözümüzde kan
Yine kaldın bu çukurda çırpınıyo'n anca
Ne kadar koştuysak yorulmuşuz artık
Adım çıkmış dokuza da onuncusu n'apsın? (n'aprsın?)
Bırak bari gündüz bana kalsın (kalsın)
Zaten geceyi sana yazdım
Hakikat ailedir, artık anladım
Benimle savaşan tüm dostlarımın şansı kalmamış (tabi tabi)
O kadar kahve içtik hatrı kalmadı
Enayiye abi dedik yanlış anladı

Bu yangınlara ömrünü harca
Derdi fakir çeker anca
Ölüleri gömdük kimleri ancan
Bu katilin eline tabanca

Yangınlara ömrünü harca
Derdi fakir çeker anca
Ölüleri gömdük kimleri ancan
Bu katilin eline tabanca

Seni içine çekiyo' duman o zamana destur (destur)
Bre ne güzel İstanbul
Hep full kafa fren, yoktu grz dur
Yokuşumu çıkamaz tıkanıyo'du meftun
Bütün olay meçhul ağzı kapat hep sus
Kapalı kapılar ardından gidemem az dur
Severim az çok sevmeyene pas yok
Çok olmasın diken üstünde yürüyen
Çamaşır astığın ip olur boynuna kanca
Döşeğin altında yoksa tabanca
Tek kişi kumpas dolmadan kursak
Yangına girmeden otoyolu bulsak (bolsak)
Kapanıyo' yaralar ufaktan
Bugün de güneş doğmayacak ufuktan
Sen çöle su ol ben denize hasret
Sen gündüzüm ol ben geceye kasvet

Bu yangınlara ömrünü harca
Derdi fakir çeker anca
Ölüleri gömdük kimleri ancan
Bu katilin eline tabanca

Yangınlara ömrünü harca
Derdi fakir çeker anca
Ölüleri gömdük kimleri ancan
Bu katilin eline tabanca