Παραξενομαρίας

Σκέφτομαι πολλά σκέφτομαι τ' απίθανα
Μπλέκω το μυαλό μου σε δρόμουσ περιττούσ
Πάντα η λεπτομέρεια νόμιζα θα με ‘σωζε
Μα έχανα τουσ στόχουσ τουσ ουσιαστικούσ

Έχανα τον έρωτα έχανα τουσ φίλουσ μου
Έχανα τον ύπνο μου ξέχναγα κι εσένα
Κέρδιζα τα περιττά κι όλα τα απέριττα
Τελικά κατάλαβα πωσ ζω σε ένα ψέμα

Σκάλωνα με το τίποτα μια κίνηση ένα βλέμμα
Για μένα ήταν αρκετό να πω βεβιασμένα
Ότι κάποιοσ μου ξίνισε ο άλλοσ μου βρωμάει
Μα με τη σκέψη την πολλή χαμένη πάει η ζωή

Έχανα τον έρωτα έχανα τουσ φίλουσ μου
Έχανα τον ύπνο μου ξέχναγα κι εσένα
Κέρδιζα τα περιττά κι όλα τα απέριττα
Τελικά κατάλαβα πωσ ζω σε ένα ψέμα

Στο τέλοσ ξανασκέφτηκα ν' αρχίσω απ' την αρχή
Μα το μηδέν βαρύ και δεν με συγκινεί
Χρειαζόμαστε όλοι στη γη κι εγώ κι εσύ κι αυτόσ κι αυτή
Κανείσ δεν είναι περιττόσ και κανένασ αρκετόσ

Ασ χάσω και τον έρωτα ασ χάσω και τουσ φίλουσ μου
Ασ χάσω και τον ύπνο μου αφού έχασα εσένα
Θα μείνω αμετανόητοσ στη φαντασία μου πιστόσ
Καλύτερα παράξενα παρά συνηθισμένα