O Antonis B.

Ούτε καιρόσ για τελετέσ
Στεφάνια και λουλούδια
Για ψαλμωδίεσ χριστιανικέσ
Για πένθιμα τραγούδια
Μόνο γενναίοι τυμπανιστέσ
Να' ρθουν να παίξουν ωσ αρμόζει εδώ
Μπροστά σ' αυτό το θάνατο
Που δε ζητάει συγγνώμη

Φωτιά
Μια παντοδύναμη φωτιά
Που καίει και με παγώνει
Κι είσαι μακριά πολύ μακριά
Μ' από το νου και την καρδιά
Κι από το βάθοσ τησ ψυχήσ
Που στ' άπειρο ζυγώνει
Τα λόγια αυτά τα σκοτεινά
Σου τραγουδάω αντώνη

Σαν έτοιμοσ από καιρό
Που αναβολή δεν παίρνει
Σαν έτοιμοσ για εκδίκηση
Το νόημα με βαραίνει
Μέγα ανατρίχιασμα βουβό
Σαν πύρινο σεντόνι σε τύλιξε
Που η λάμψη του ωσ τα μάτια μου
Φτάνει και με τυφλώνει

Κι όπωσ η σκέψη μου γυρνάει
Σαν φλογισμένη ρόδα
Εκεί βαθειά στου λογισμού
Τ' απόκρυφα λημέρια
Σ' αιώνεσ πίσω σκοτεινούσ με πασ
Καθώσ ακίνητοσ μοιάζεισ
Αρχαίο φλεγόμενο άγαλμα
Στων χριστιανών τα χέρια

Φωτιά
Μια παντοδύναμη φωτιά
Που καίει και με παγώνει
Κι είσαι μακριά πολύ μακριά
Μ' από το νου και την καρδιά
Κι από το βάθοσ τησ ψυχήσ
Που στ' άπειρο ζυγώνει
Τα λόγια αυτά τα σκοτεινά
Σου τραγουδάω αντώνη