Emeis Tou '60 [Anadromi '63 - '89 (Live)]

Εμείσ του '60 οι εκδρομείσ
Απόμακροι εξ αρχήσ
Εκτόσ παραδομένου κόσμου εμείσ
Ανήλικοι διαρκώσ
Μα κι απ' το καθεστώσ
Αμόλυντοι ευτυχώσ εμείσ

Εμείσ μιασ δίψυχησ ωδήσ
Παράλογα ανοιχτήσ
Με συμπεριφορέσ ανατροπήσ
Και τησ βαθιάσ μασ ζωήσ
Τησ συντηρητικήσ
Εμείσ οι εκκρεμείσ

Χρονιέσ με αίμα και φωτιέσ
Και χούντασ κι ιουλιανέσ
Και τησ μεταπολίτευσησ φωνέσ
Αυτού του συρφετού
Του δημοκρατικού
Του νέου εγωισμού εμείσ

Εμείσ υπόγειασ διαδρομήσ
Το '83 παχείσ
Με "τραπεζάκια έξω" ευτυχείσ
Σε κύμα ξαφνικό στο "ολυμπιακό"
Στο απόλυτο κενό

Ο ιερέασ χρυσώ κεκοσμημένοσ
Η κιμωλία οι συλλαβέσ ο δάσκαλοσ φωτίου
Κι ο στρατιώτησ ακίνητοσ
Και μόνο αυτόσ ο ήχοσ σημαίασ και ιστίου
Εδώ η μνήμη έχει ένα κενό
Πώσ αποσχηματίσθη αίφνησ
Υπνώθη σε καρέκλα σωματείου
Ή πήγε και απετάγη
Η μνήμη κρυπτοελογοτομήθη
Πώσ σκέπττονται οι άλλοι
Όπωσ νομίζουν το σκότοσ
Δε χρεώνεται αλλού
Τι φταίνε τώρα οι μαύροι κυβερνώντεσ
Τα "κάππα" τα "πασοκ" και τα "νου δου"
Εμείσ το εμφυσήσαμε το νέφοσ
Που εντόσ του επωάσθηκαν όλοι αυτοί
Εμείσ με τισ αιώνιεσ τισ δυσθυμίεσ μασ
Με το κενό και με το αμφισβητώ
Σαν πετρωμένοι μέσα στο καθιστικό
Να ζεισ τον θάνατό σου
Για τουσ άλλουσ δεν έχει τέτοιο επάγγελμα εδώ
Δεν έχει πια τραγούδι θεϊκό

Χιονιάσ βραδιέσ αστροφεγγιάσ
Το βούισμα τησ συκιάσ
Σ' αυτή την ηλικία ή μιλάσ
Τησ καθεμιάσ γενιάσ
Καινούριασ και παλιάσ
Ή κλείνεισ και σιωπάσ για μασ

Σχεδόν 55 ετών
Με μπλοκ επιταγών
Χωρίσ κανένα αντίκρισμα εξόν
Την γη του θησαυρού
Τουσ τίτλουσ τ' ουρανού
Το αίμα του θεού