Gia To "Ohi" [Remastered 2005]

Είναι φθινόπωρο φθινοπωράκι
Λάμπω με το άστρο μου σαν προσκοπάκι
Κι όπωσ ζυγώνει η επέτειοσ του "οχι"
Λέω ο έλληνασ γούστο που το 'χει

Όταν αντί να πατά τον πλαϊνό του
Ξάφνου εκεί δα ξεπερνά τον εαυτό του
Έτσι κι εγώ τουσ εχθρούσ μου συγχωρνάω
Πλένομαι ντύνομαι και τραγουδάω

Φίλοι παλιοί που τώρα δεν μιλιόμαστε
Κι όμωσ κρυφά πονούμε κι αγαπιόμαστε
Τι κρύβουν τα ρεφραίν μασ και μαλώσαμε
Πόσεσ γενιέσ παιδιών θα μεγαλώσαμε

Πέφτει το σούρουπο πέφτουν τα φύλλα
Η ελληνότητα έχει μια βίδα
Κι αν στον εμφύλιο σερνόταν σαν δούλα
Στην κατοχή ήταν λυμένη ψυχούλα

Οι αριστεροί μα και οι άλλοι επίσησ
Αντισταθήκαν δεν φέρω αντιρρήσεισ
Τέλοσ τα μούντζωσαν οικονομηθήκαν
Και με τουσ δίσκουσ μασ εξελιχθήκαν

Φίλοι παλιοί που τώρα δεν μιλιόμαστε
Μία είναι η τέχνη που αφιερωνόμαστε
Πλάι στουσ ρωμιούσ μασ διάλεξε να ζήσουμε
Το άλλοθι τησ πόλησ τουσ να υπερασπίσουμε

Αχ όταν παντρεύτηκα στην εκκλησία
Μέρα του "οχι" με δικτατορία
Είπα το "ναι" σαν συνθέτησ που ελπίζει
Σ' ότι απ' αυτέσ τισ γραμμέσ ξεχειλίζει

Ζουν κι οι συνθέτεσ επίσημεσ φάσεισ
Στάσεισ μυστήρια και παρελάσεισ
Και επιστρέφοντασ οι ποιη ποιούνε
Τον ελληνόκοσμο ψυχαγωγούνε

Φίλοι παλιοί που τώρα δεν μιλιόμαστε
Κι όμωσ κρυφά πονούμε κι αγαπιόμαστε
Ότι απεδείχθη γέρικο δεν γέρασε
Ζει στο κοινό μασ άσμα μασ ξεπέρασε