Λεπενιώτικο καγκέλι

Αχ να ‘μουνα ‘κεί που γδύνεσαι και κάνεισ τον σταυρό σου
Αχ να σήκωνα το πάπλωμα να ‘πεφτα στο πλευρό σου

Αχ παρηγοριά το ‘χα κι αυτό το συχνοπέρασμα σου
Αχ κι αυτό μου το υστέρησεσ που να καεί η καρδιά σου

Αχ γλέντα ‘τά κόρη γλέντα ‘τά κόρη τα δροσερά σου νιάτα
Αχ γιατί θα ‘ρθεί ένασ καιρόσ που θα στα φάει η πλάκα

Αχ όποιοσ τα χείλη σου φιλεί ζάχαρη πιπιλίζει
Αχ όποιοσ με ‘σένα κοιμηθεί τον ύπνο λαχταρίζει