Sto Kastritsianiko Potami
Στο καστριτσιάνικο ποτάμι
Όποιοσ μεσάνυχτα λουστεί
Από του έρωτα την πλάνη
Έχει για πάντα γιατρευτεί
Όμωσ στου ποταμού τισ δίνεσ
Και στα ασημένια τα νερά
Κοιμούνται χρόνια οι σειρήνεσ
Κι αλίμονο όποιοσ τισ ξυπνά
Στο μαγεμένο τουσ τραγούδι
Και στησ λιγείασ τη φωνή
Σπάνε κατάρτια κι αλυσίδεσ
Λιώνει στο χέρι το κερί