Το τρένο των 9:10
Είν' η ώρα που περνά
Το τραίνο των 9:10
Σ' ένα βαγόνι μια γυναίκα
Προσ το παράθυρο γυρνάει
Θαμπό το τζάμι απ' τα χνώτα
Και βιαστικά το καθαρίζει
Καθώσ η μηχανή σφυρίζει
Και χαμηλώνουμε τα φώτα
Και βλέπει μέσα στο σκοτάδι
Ένα σπιτάκι φωτισμένο
Και τησ μορφήσ τησ το μαγνάδι
Το σπίτι τρέχει ή το τραίνο
Ή μήπωσ έτρεχε το βράδυ
Προσ το δικό τησ πεπρωμένο