Ο Μιστόκλης

Πού 'ν' ο μιστόκλησ ο νταήσ
Που έκανε για δύο
Και που τον έτρεμε η γησ
Μεσ στο μεταξουργείο

Κουβέντα δεν του έπαιρνεσ
Απ' το κλειστό του στόμα
Λέγανε και τον έρωτα
Πωσ μίσαγε ακόμα

Κι όμωσ αν έπινε κρασί
Στου καπηλειού την άκρη
Κρυφά το δάκρυ σκούπιζε
Για μια χαμένη αγάπη

Πού 'ν' ο μιστόκλησ ο νταήσ
Να ρίξει και δυο βόλτεσ
Κι οι τσιλιαδόροι στη στιγμή
Να πιάσουνε τισ πόρτεσ

Μην αριβάρει ο ο βαρύσ
Ο μπαϊρακτάρησ πάλι
Και φάει η μύγα σίδερο
Και το κουνούπι ατσάλι