Erotas Taha Na 'Ne Afto

Έρωτασ τάχα να 'ν' αυτό
Που έτσι με κάνει να ποθώ
Τη συντροφιά σου
Που σαν βραδιάζει τριγυρνώ
Τα φωτισμένα για να δω
Παράθυρά σου

Έρωτασ να 'ναι η σιωπή
Που όταν σε βλέπω μου το κλει
Σφιχτά το στόμα
Που κι όταν μείνω μοναχή
Στέκω βουβή κι εκστατική
Ώρεσ ακόμα

Έρωτασ να 'ναι ή συμφορά
Με κάποιου αγγέλου τα φτερά
Που έχει φορέσει
Κι έρχετ' ακόμη μια φορά
Με τέτοια δώρα τρυφερά
Να με πλανέσει

Μα ό,τι και να 'ναι το ποθώ
Και καλώσ νά 'ρθει το κακό
Που είν' από σένα'
Θα γίνει υπέρτατο αγαθό
Στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
Τ' αγαπημένα