Παγίδα

Τα μάτια μου έγιναν δυο λίμνεσ που βουλιάζουν
Χιλιάδεσ όνειρα που κάναμε μαζί
Τα χέρια μου έγιναν δυο χέρια που αγκαλιάζουν
Ό, τι για πάντα έχει φύγει και δε ζει

Κι έγιν' ο κόσμοσ μια παγίδα
Μ' έκλεισε μέσα σαν πουλί
Κι έγιν' η αγάπη μου ρυτίδα
Μου χαρακώνει την ψυχή

Τα μάτια μου έγιναν τησ μοναξιάσ τα μάτια
Πάντα θλιμμένα σιωπηλά να με κοιτούν
Τα δάκρυα έγιναν τησ λύπησ μονοπάτια
Που μέσα ίσκιοι ξεχασμένοι περπατούν

Κι έγιν' ο κόσμοσ μια παγίδα
Μ' έκλεισε μέσα σαν πουλί
Κι έγιν' η αγάπη μου ρυτίδα
Μου χαρακώνει την ψυχή