Τέσσερα τζιαι τέσσερα

Τέσσερα τζιαι τέσσερα γίνουνται οκτώ
Τεσσέρα παλικάρκα πάσιν στον πόλεμον

Στο δρόμον που πααίνασιν μα επεινάσασιν
Τζι' εκάτσασιν να φάσιν τζιαι εδιψάσασιν

Γυρεύκουν νά 'βρουν βρύσην απάνω στο βουνόν
Τζ' ήβρασιν έναν λάκκον των εκατόν ορκών

Eρίψαν το λαχνίν τουσ πκοιόσ έν' να κατεβεί
Τζι' έπεσε ο κλήροσ παστό μιτσήν παιδίν

Δέστε με αδέρφκια μου τζι' εγιώ να κατεβώ
Μεσ στο ερημολάτσιν να φκάλω το νερόν

Tζιαι τότεσ τα αδέρφκια του τον σφικτοδέσασιν
Μεσ στο ερημολάτσιν τον κατεβάσασιν

Eφκάρτε με αδέρφκια μου γιατ' ήβρα το νερόν
Έν' κότσινον τζιαι μαύρον μα τζιαι φαρματζιερόν

Ώσπου να τον τραβήσουσιν τζιαι να τον φκάλουσιν
Οι όφεισ τζιαι τα φίδκια τον μισοφάασιν

Να πείτε τησ μανούλασ μου στα μαύρα να ντυθεί
Γιατί τον γιον τησ τον μιτσήν εν θα τον ξαναδεί