To Trito Sirtari

Το τρίτο συρτάρι του γραφείου κλειδωμένο
Τισ νύχτεσ το αγγίζω το χαϊδεύω και το βρίζω
Και φεύγω από κοντά του μα σε λίγο εκεί γυρίζω
Αφού ό,τι σε θυμίζει είναι μέσα του κρυμμένο

Το τρίτο συρτάρι του γραφείου με σκοτώνει
Μα πώσ να το αδειάσω που θα θέλω να διαβάσω
Στα γράμματα στισ κάρτεσ όσα πρέπει να ξεχάσω
Γι' αυτό και το αφήνω να πνιγεί από την σκόνη

Με μια φωτιά από αλκοόλ
Σαν το αντίο εκεί στα χολ
Που δεν κατάφερα ποτέ να ξεπεράσω
Θα βάλω εκείνο το μακό
Που το φοράγαμε κι οι δυο
Και με μια σπίθα το συρτάρι σου θα κάψω

Το τρίτο συρτάρι του γραφείου κλειδωμένο
Με μίσοσ το κοιτάζω τ' αγαπάω δεν τ' αλλάζω
Κι όταν δίπλα του περνάω με τα νύχια το χαράζω
Και βλέπω το σημάδι στο κορμί μου χαραγμένο

Με μια φωτιά από αλκοόλ
Σαν το αντίο εκεί στα χολ
Που δεν κατάφερα ποτέ να ξεπεράσω
Θα βάλω εκείνο το μακό
Που το φοράγαμε κι οι δυο
Και με μια σπίθα το συρτάρι σου θα κάψω