Rzeka marzeń

Ostatni oddech słońca przynosi wiatr
Pod złotą łunę pod świata płonący dach
Znad rzeki wspomnień obraz unosi się
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieś
Z dala od bliskich tak nagle rzucił los
W gwarze tajemnic brzmi nowy nieznany głos
Znad rzeki wspomnień obłok unosi się
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieś

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej mocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą cię jak ptak

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej mocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą cię jak ptak

I wtedy czujesz jak dobrze może być
Kiedy bezpiecznym snom już nie zagraża nic
Znad rzeki wspomnień księżyc odsuwa mgłę
Dom twój daleki znowu odpływa gdzieś

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej mocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą cię jak ptak

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej mocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą cię jak ptak

Ostatni oddech słońca przynosi wiatr

Jej je jej je jej je

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie