Παραπατάς
Περασαμε πολλα εμποδια ητανε ωρα να μαθω
Τα αδερφια μου κοιμουνται ησυχα οταν ξερουν πωσ γραφω
Αλλοι το βλεπουν απλο
Εγω το βλεπω σαν αθλο
Και οσουσ εχω στον ουρανο ειπα θα τελειωσω και θα ρθω
Μια φωνη που δεν με αφηνει να ηρεμισω και παλι
Σε μια στιγμη ολα τα παιζω και ασ τα χασω χαλαλι
Ειναι γραμμενο για τισ νυχτασ που γυρναγαμε χαλι
Γραμμενο για αυτη που δεν ειναι σαν καμια αλλη
Παραπατασ παλι παραπατασ βλεπεισ θωλα τα ματια που ζητασ
Παλι χαμμενοσ στον κοσμο γυρνασ
Πιτσιρικασ ησουν πιτσιρικασ
Αδεια μπουκαλια αλλη μια γαμημενη μερα χαλια
Ανοιγει το περιπτερο σε λιγο φερε και αλλα
Τι κανουνε τα ρεμαλια παλι το λενε καταντια
Καταγομαι απο δρομουσ που αφηνουνε σημαδια
Το φωσ του ηλιου οταν το βλεπω ανακατευομαι
Τα ματια σου με κανουν να σε εμπιστευομαι
Πωσ συνηθησαμε παντα να περιμενουμε
Και να λεμε πωσ τα καλυτερα ερχονται
Ξερω το εργο ωρεσ ωρεσ χανομαι και καταληγω μονοσ μου καπου στο κεντρο
Παλι πεφτω και οταν πεφτω ξερω πωσ θα σηκωθω παντα αυτο
Ο εαυτοσ μου ειναι το μονο που πιστευω
Αισθανομαστε κενοι οταν θα δω την αυγη
Σε νυχτεσ που ο υπνοσ δεν βρηκε διαδρομη
Ενα χαοσ πνιγμενο δεν παμε μασ οδηγει
Και αντε να δουμε που θα βγει
Παραπατασ παλι παραπατασ βλεπεισ θωλα τα ματια που ζητασ
Παλι χαμμενοσ στον κοσμο γυρνασ
Πιτσιρικασ ησουν πιτσιρικασ
Για οσο χρονο μενει θα το ζησω και θα φυγω
Θα αφησω κατι πισω που δεν θα κρατησει λιγο
Περπαταμε μαζι μεχρι να δουμε ηλιο
Χερι χερι το παμε και γυρω γυρω
Παλευω για να αφησω
Παλευω για να μην λυγισω
Παλευω στην γαμημενη σασ ζωη και εγω να ζησω
Θα σε κοιταω σαν παιδι να μην κανεισ βηματα πισω
Ουτε να αναριωτιεσε αν θα σ αγαπησω
Τα ματια μιλανε
Η ελπιδα θα πεθανει τελευταια και πριν απο αυτην αυτοι που δεν μασ πανε
Ταξιδευω και ονειρευομαι εκει που δεν πατανε
Και βλεπω ολουσ τουσ πλανητεσ να γυρνανε
Περασαν μερεσ σκωτεινεσ μα τωρα να με
Η χαρα ερχετε δεν την κυνηγαμε
Μεσα σε αχρωμουσ στοιχουσ το μαυρο σπαμε
Πιτσιρικασ που εγραψε τωρα πεταμε
Παραπατασ παλι παραπατασ βλεπεισ θωλα τα ματια που ζητασ
Παλι χαμμενοσ στον κοσμο γυρνασ
Πιτσιρικασ ησουν πιτσιρικασ
Ο κοσμοσ μου ειναι εδω
Ο δισκοσ μου ειμαι εγω
Δεν ξερω αν θα διαλεγα ουρανο ή ωκεανο
Μια λιμνη με ησυχια ή ενα πρασινο βουνο
Δεν αντεχω την μιζερια τουσ αλλο ουτε ενα λεπτο
Ερωτευτηκα τον κοσμο σαν να μην υπαρχει αυριο
Σε ενα ομορφο ταξιδι που κατεληξε ναυαγιο
Τον φιλο μου απο το παρκο εχω φυλαχτο σαν αγιο
Εγω για αυτον
Αυτοσ για εμενα