Με την κιθάρα μου σαν φίλοι

Εγώ με την κιθάρα μου τα λέμε
Γελάμε με τισ λίγεσ μασ χαρέσ
Μα είναι πολλέσ οι λύπεσ μασ και κλαίμε
Τισ πιο πολλέσ φορέσ

Και κλαίμε πιο πολύ για τουσ ανθρώπουσ
Τουσ σκλάβουσ τησ πεζήσ μασ εποχήσ
Που ψάχνουνε και βρίσκουν χίλιουσ τρόπουσ
Για να 'ναι δυστυχείσ

Με την κιθάρα μου σαν φίλοι
Στην εποχή μασ την πεζή
Μ' ένα παράπονο στα χείλη
Πεθαίνουμε μαζί

Εγώ με την κιθάρα μου από χρόνια
Στη μακρινή που ζούμε γειτονιά
Ξυπνάμε όποτε θέλουνε τα αηδόνια
Και μεσ την παγωνιά

Εγώ με την κιθάρα μου μακάρι
Να αλλάζαμε του κόσμου τισ καρδιέσ
Για να ξανακοιτάζει το φεγγάρι
Και τ' άστρα τισ βραδιέσ

Με την κιθάρα μου σαν φίλοι
Στην εποχή μασ την πεζή
Μ' ένα παράπονο στα χείλη
Πεθαίνουμε μαζί