Των αναμνήσεων η λιτανεία

Σαν σουρουπώνει στη πικρή τη ξενιτειά
Και τα καντήλια τουσ ανάβουνε τα αστέρια
Έρχεται η θλίψη και φωλιάζει στην καρδιά
Και σ' αγκαλιάζει με τα μαύρα τησ τα χέρια

Σαν σουρουπώνει στην πικρή τη ξενιτειά
Και αγιοκέρια τρεμοσβήνουνε τ' αστέρια
Πουλιά οι θύμησεσ γυρνούν απ' τα παλιά
Και φέρνουν άνοιξεσ και φέρνουν καλοκαίρια

Των αναμνήσεων η λιτανεία
Τησ περασμένησ σου ζωήσ ταινία
Περνά στησ σκέψησ σου κάποια γωνία
Και σε γεμίζει μελαγχολία
Στησ ξενιτιάσ σου την αγωνία
Των αναμνήσεων η λιτανεία

Σαν σουρουπώνει στη πικρή τη ξενιτειά
Κι είναι χειμώνασ κι είναι κρύο κι είναι χιόνια
Έρχονται οι ανάμνησεσ καυτέσ σαν τη φωτιά
Και σου θυμίζουν χαρούμενα άλλα χρόνια

Σαν σουρουπώνει στη πικρή τη ξενιτειά
Κι οι συννεφιέσ σκεπάζουν σάβανα τ' αστέρια
Μέσα στισ σκέψεισ σου οι θύμισεσ γυρνούν
Και φτερουγίζουνε σαν άγρια περιστέρια

Των αναμνήσεων η λιτανεία
Τησ περασμένησ σου ζωήσ ταινία
Περνά στησ σκέψησ σου κάποια γωνία
Και σε γεμίζει μελαγχολία
Στησ ξενιτιάσ σου την αγωνία
Των αναμνήσεων η λιτανεία