Ammohostos

Θαλασσινόσ ο κόρφοσ σου κι ανθοί στισ αμασχάλεσ
Κι ολόδροση πώσ μύριζεσ στισ πρώτεσ τισ ψιχάλεσ
Πόλη που παίζαμε παιδιά μεσ την πλατιά ποδιά σου
Με ψάρια και λεμονανθούσ χαμήλωσ' τη ματιά σου

Τισ θύρεσ σου να κλείσεισ θεσ και να μασ περιμένεισ
Και μυρωδιέσ και ομορφιέσ τον ξένο να μη ραίνεισ
Σφάλιξε κλείσε δίπλωσε παράπονο στα χείλη
Χώσου στην άμμο αμμόχωστοσ σαν σπάνιο κοχύλι

Και μεισ πουλιά που διώξαν μασ τον αύγουστο οι εχθροί σου
Να ξέρεισ θα γυρίσουμε πιστοί στην άνοιξή σου
Σφάλιξε κλείσε δίπλωσε παράπονο στα χείλη
Χώσου στην άμμο αμμόχωστοσ σαν σπάνιο κοχύλι

Θαλασσινόσ ο κόρφοσ σου κι ανθοί στισ αμασχάλεσ
Κι ολόδροση πώσ μύριζεσ στισ πρώτεσ τισ ψιχάλεσ