Δυσδαιμόνα

Μέτρησε στίχουσ από τουσ μύθουσ
Μέτρα καμπάνεσ τα δειλινά
Τησ πόλησ χάιδεψε τουσ τοίχουσ
Και τα μπαλκόνια τησ τ' αδειανά

Έλα σαν έρωτασ κι άγγιξέ την
Άσε να γίνει ο νουσ πουλί
Κρασί πανάρχαιο πότισε την
Τη δυσδαιμόνα που σε καλεί

Έτσι δαρμένοσ από το κύμα
Σαν ένασ όμηροσ τραγικόσ
Σε μια κολόνα πιάσε το νήμα
Στησ σαλαμίνασ να βγεισ το φωσ

Έλα σαν έρωτασ κι άγγιξέ την
Άσε να γίνει ο νουσ πουλί
Κρασί πανάρχαιο πότισε την
Τη δυσδαιμόνα που σε καλεί

George Dalaras