Klidaries

Έκλεισα τισ κλειδαριέσ
Που 'χα αφήσει στο κορμί και στην ψυχή μου
Κι είπα εκατό φορέσ
Πωσ κανένασ δεν θα μπει μεσ στη ζωή μου

Αν εσύ δεν έρθεισ μη φανεί κανείσ
Έτσι είχα φωνάξει πριν να μ' αρνηθείσ
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι

Έκλεισα τισ κλειδαριέσ
Και κανένασ άλλοσ μέσα μου δε θα 'ρθει
Θα μετράω τισ πληγέσ
Έτσι πια εξαργυρώνονται τα λάθη

Κι είν' η θύμησή σου το κρεβάτι μου
Είσαι τ' όνειρό μου κι η απάτη μου
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι

Κι εσύ που ρίχνεισ τισ ζαριέσ
Και σπασ τισ κλειδαριέσ
Τι ξέρεισ από φόβο

Δειλά και ύπουλα γλιστράσ
Καθρέφτεσ δεν κοιτάσ
Εσύ δεν ξέρεισ ν' αγαπάσ

Έκλεισα τισ κλειδαριέσ
Πιο κοντά μου θα σε φέρνει η απουσία
Τησ ελπίδασ οι φωνέσ
Δίνουνε και στη σιωπή σου άλλη αξία

Ό,τι μεγαλώνει μέσα μου είσαι εσύ
Δεν κοιτάω σε βλέπω σε ρωτάω γιατί
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι