Ο έρωτας και ο χρόνος

Ο έρωτασ κι ο χρόνοσ
Καθένασ του είναι μόνοσ
Πίνουν απ’ το ίδιο το κρασί
Και λαχταράνε τη στιγμή

Κανείσ τουσ δεν υπάρχει
Μοιάζουν με κρύα στάχτη
Κάνει ένα φύσημα η ψυχή
Κι αλλάζει όλη σου η ζωή

Ο έρωσ σαν ανθίζει
Ο χρόνοσ τον ποτίζει
Κράτα τη βρύση ανοιχτή
Μην τύχει και μου μαραθεί

Ο έρωτασ σαν μπαίνει
Ο χρόνοσ το γλυκαίνει
Ποιοσ θα το δει ποιοσ θα το δει
Το τέλοσ να μου διηγηθεί