Βλέπω μια άνοιξη

Βλέπω μια άνοιξη χαμένη κι ορφανή
Και μια ηλιαχτίδα το σκοτάδι να τη σέρνει
Ποιοσ θεόσ ποια μοίρα τισ κρατάει στη ζωή
Ποιοσ τισ δένει

Δεν υπάρχει πρίγκηπασ ούτε και βασιλιάσ
Ούτε ξόρκια και ευχέσ δεν τισ ελευθερώνουν
Μόνο άνθρωποι μπορούνε κάποιοι από 'μασ
Σαν θυμώνουν

Ένα αχ δεν είναι αρκετό
Ούτε και αν σκύβεισ το κεφάλι
Ούτε και το αμίλητο νερό ούτε κι η ζάλη
Ούτε κι η ζάλη

Και ούτε θα με στέρξει το άστρο μου
Ούτε θα με λυπηθεί το κύμα
Ούτε θα σωθώ στο κάστρο μου
Αν φοβηθώ και αν δεν κάνω βήμα

Δεν περνάει ο χρόνοσ για όποιον είναι φυλακή
Και του δεσμοφύλακα η μισή ζωή χαμένη
Τι κι αν λέω καλόσ εγώ οι άλλοι είναι οι κακοί
Τι μου μένει

Ένα αχ δεν είναι αρκετό
Ούτε και αν σκύβεισ το κεφάλι
Ούτε και το αμίλητο νερό ούτε κι η ζάλη
Ούτε κι η ζάλη

Κι ούτε θα με στέρξει το άστρο μου
Ούτε θα με λυπηθεί το κύμα
Ούτε θα σωθώ στο κάστρο μου
Αν φοβηθώ και αν δεν κάνω βήμα