Γίναμε ξένοι

Ζωγράφιζεσ στην πόρτα μου αγκάθια και λουλούδια
Και μου 'δινεσ να πιω απ' το φιλί σου
Κι εγώ για σένα έγραφα τα πιο όμορφα τραγούδια
Ντυνόμουν η φωνή μεσ στη σιωπή σου

Μια νύχτα σ' ονειρεύτηκα σταθμούσ να ζωγραφίζεισ
Κι το 'νιωσα πωσ ήθελεσ να φύγεισ
Στα πιο πικρά τραγούδια μου ακόμη τριγυρίζεισ
Με λόγια ερωτικά και τα τυλίγεισ

Ποιο στίχο να γράψω ποια μοίρα να κλάψω
Που γίναμε ξένοι κι ο δρόμοσ μακραίνει
Ποια πόρτα ν' ανοίξω ποιο δάκρυ να κρύψω
Τα βράδια πεθαίνω σε σώμα κλεμμένο

Ζωγράφιζεσ τισ ώρεσ μου μ' ασήμι και χρυσάφι
Τισ νύχτεσ που περνούσαμε παρέα
Κι εγώ για σένα έκανα τα πιο μεγάλα λάθη
Αγάπη τησ ζωήσ μου τελευταία