Τα κουρέλια

Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή
Κι έχω σκεπάσει να μην φαίνεται η ψυχή μου
Για να μην φαίνεται πωσ άνοιξε πληγή
Και να την βλέπουν με το γέλιο οι διπλανοί μου

Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή
Μα εσύ νομίζεισ πωσ παράσταση θα κάνω
Και πωσ θα ανέβω κάποια μέρα στη σκηνή
Και μ' ένα ψεύτικο μαχαίρι θα πεθάνω

Αυτά που βλέπεισ για κουρέλια και γελάσ
Ήτανε κάποτε χρυσά και τα φορούσεσ
Μα όμωσ θέλεισ όλα να τα σπαταλάσ
Έτσι κι αυτά μεσ στα σκουπίδια τα πετούσεσ

Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή
Μα εσύ νομίζεισ πωσ παράσταση θα κάνω
Και πωσ θα ανέβω κάποια μέρα στη σκηνή
Και μ' ένα ψεύτικο μαχαίρι θα πεθάνω