แค่นั้น

บางคราวก็อยากจะฝัน
บางทีก็อยากจะรู้
ใครมีความหมายในใจของเธอ

ใจหนอช่างโหดร้าย
มองฉันอย่างเมินเฉย
ใครหนอใครเล่าเอย
จะอดทน

ก็เป็นได้แค่คนคนหนึ่ง
ที่รักเธออย่างเปิดเผย
ไม่เคยได้รับกลับคืน

ก็เธอนั้นแค่คนคนหนึ่ง
จะรักไม่รักช่างเธอ
ให้ฉันงมงายต่อไป

แค่ได้รักได้คิดได้ชอบ
สุขแบบทุกข์ทุกข์อย่างนี้ก็พอ

นี่ตัวเราคงคล้าย
ดังหมาเห่าเรือบิน
จะสิ้นใจยังไม่ได้ยล

ไม่กวนใจให้หมอง
ไม่รักไม่ว่าอะไร
คิดได้ฝ่ายเดียวก็พอ
ใจหนอ
ฉันเป็นสุขเหลือเกิน

สำลักความสุขจนล้น
ต้องดั้นด้นผ่านทุกข์นั้น
ข้างในใครรู้ว่ามัน
ช้ำเพียงใด

เมื่อลมพัดผ่านผิวบางบาง
ฉันวอนว่าลมเอ๋ย
ช่วยพัดผ่านมาทางนี้

สูดดอมดมกลิ่นหอมจางจาง
ที่เหลือไว้ก่อนจะเลือนหายไป

นี่ตัวเราคงคล้าย
ดังหมาเห่าเรือบิน
จะสิ้นใจยังไม่ได้ยล

ไม่กวนใจให้หมอง
ไม่รักไม่ว่าอะไร
คิดได้ฝ่ายเดียวก็พอ

ใจหนอ
ใจหนอ
ใจหนอ
ฉันเป็นสุขเหลือเกิน